Na innerlijk werk
Komt het tevoorschijn
In een vrijgemaakt koninkrijk
Wordt het leven een spel
Waar zachte kleuren
Helder dansen in het licht
Delen, spelen en helen
Vreugde
Ze is er nog, en hij…
Dat kleine kind dat zich lang geleden heeft verstopt, of juist opgeblazen. Het kind dat is gaan dragen wat te zwaar was. Het jochie, of meiske, dat zich zo ontzettend alleen heeft gevoeld, en verlamd van angst en pijn zoveel mogelijk deuren heeft gesloten. Het heeft zich schrap gezet.
Het wacht op je, op de volwassen jij.
Zij wacht tot ze voelt dat jij er bent en je hand naar haar uitreikt. Hij hoeft alleen te horen dat het nu veilig is om de deur weer open te doen. Te weten dat je het beschermen zult omdat je daartoe nu wel in staat bent als de Koning/in die je (stap voor stap aan het worden) bent.
Het kind in ons wil spelen, lachen en dansen, zo vrij en onbevangen als het nog altijd is. Om daar te komen mag je achter de deuren kijken die je ooit hebt moeten sluiten. Dat kan door mild en liefdevol aanwezig te zijn bij elke stap die je zet. Als een innerlijke Moeder en Vader leer je zorgdragen voor het kind in jezelf.
De ontdekking dat het heel gebleven is, is het grootste geschenk dat je je Zelf en de wereld kunt geven.